چشمم به راه ماند وتو از در نيامدى
اين جمعه هم گذشت وتو آخر نيامدى؟
باغى نمانده است که آخر نيامدى
بستان در انتظار تو بر گل نشسته است
يک لحظه هم به ياد صنوبر نيامدى
شمشادهاى باغ، ز داغ تو سوختند
رفتى ز صحن ديده وديگر نيامدى
در آن خزان، خزان غم انگيز فصل عشق
اما شبى به خواب کبوتر نيامدى
پرواز…