غزل بهار
| آه مـى کشـم تـو را، بـا تـمام انتظار | پر شکوفـه کن مـرا، اى کرامـت بـهار | |
| در رهت به انتظار، صف به صف نشسته اند | کروانــى از شـهيد، کاروانـى از بـهار | |
| اى بـهـار مـهـربان، در مـسير کاروان | گل بپاش وگل بپاش، گل بکار وگل بکار | |
| بـر سرم نمى کشى، دست مهر اگر، مکش | تـشـنه مـحـبتند، لالـه هـاى داغ دار | |
| دسـته دسته گم شدند، مهره هاى بى نشان | تـشنه تـشنه سوختند، نخل هاى روزه دار | |
| مـى رسـد بـهار ومن، بى شکوفه ام هنوز | آفـتاب مـن، بـتاب! مـهربان من، ببار! |
