پيك دعا
| اى بـرتر از عـروج مـلك اعـتلاى تو | بـاشد كـمال نـعمت رحـمان ولاى تو | |
| آنكس كه ديد روى تو، از غير ديده دوخت | بـيگانه مـى شـود زجـهان آشـناى تو | |
| عـزم رمـيم را ز سـخن روح مـى دمد | سـحر بـيان لـعل لـب جـانفزاى تـو | |
| مـلك ومـنال وجـاه چه آيد به كار ما؟ | بـى اعـتنا بـه جـاه سـليمان گداى تو | |
| يـابن الـحسن، ولـى خداوند ذو الجلال! | تـا كـى نـهان بـه پرده غيبت لقاى تو؟ | |
| هـر روز وهـر شبم دعاخوان، مگر شود | پيـك دعـاى سـوختگان ره گشـاى تو | |
| حـزب خـدا وجُـند خـدايت ركابدار | فـتح وظـفر كـتيبه نـقش لـواى تـو | |
| كـى مژده مـى برند به عيسى كه العجل | سـوى نـماز شـد بـه زمـين مقتداى تو | |
| بـازآ بـبين كـه خـاك وطن لاله زار شد | ز خــون گلـرُخان ذبـيح مـناى تـو | |
| بـنگر حـسينيان زمـان را كـه مى كنند | ايـثار جـان چگونـه به كرب وبلاى تو | |
| بـازآ كـه جـان مـا به لب آمد زانتظار | اى جـان فـداى جـلوه احـمد نـماى تو | |
| بـا خـون نوشته اند شهيدان به راه عشق | جان را چه ارزشى است كه گردد فداى تو؟ | |
| (واصـل) چو سر برآورد از خاك، باز هم | دارد سـر سـرودن مـدح وثـناى تـو |
