قرار هستى ما
| دهـيد مژده بـه يـاران که يار مى آيد | قـرار گيـتى چشـم انـتظار مـى آيد | |
| کليد صبح به دست وسرود عشق به لب | ز انـتهاى شـب آن شـهسوار مى آيد | |
| ز تـنگناى خـيالم گذشـته است وکنون | بـه پهـندشت دلـم آشکار مـى آيـد | |
| طـلسم کين به سرانگشت مهر مى شکند | بـشـير دوسـتـى پايـدار مـى آيـد | |
| سخاى اوست که از چشمه زار مى جوشد | شـميم اوسـت که از لالـه زار مى آيد | |
| بـه جلوه اى که از او ديده آفتاب، چنين | بـه جـيب بـرده سر وشرمسار مى آيد | |
| جـهان بـراى تـماشا بـه پاى مى خيزد | بــه پايـبوسى او روزگار مـى آيـد | |
| دريـغ! کز غم خوبان گرفته است دلش | چو لالـه مـلتهب وداغـدار مـى آيد |
