كوكبه عدل
| گرچه از اهـل جهان روى نهان ساخته اى | روشن از پرتو خود روى جهان ساخته أى | |
| ديـدن طلعت تو چشم جهان بين خواهد | كـه جهانى بسوى خود نگران ساخته اى | |
| آنچه پيـداست بـه چشم تو نهانست زما | وآنچه پنـهان بود از ما توعيان ساخته اى | |
| تو چو خورشيد پديدى ولى از فرط ظهور | رخ نـهان از نـظر پير وجوان ساخته اى | |
| عـالم جم اگر از جنگ تبه گشت چه باك | كز پى صلح تو جا در دل وجان ساخته اى | |
| هـر كجا كوكبه عدل تو پرچم افراشت | عـرصه مـظلمه را مهد امان ساخته اى | |
| هـادى خلقى ومهدى حق وحجت عصر | وز رخ اهـل جهان روى نهان ساخته اى | |
| بـه ولاى تـو كه فرمان ولايت با توست | بـنده درگه خـود پادشـهان ساخته اى | |
| هـر كه شد پيرو تو پيروى از ظلم نكرد | كـه زبـيداد گرش دادسـتان ساخته اى | |
| صـاحب امـرى واز حكم تو بيرون نبود | آنچه در دايـره كـون ومكان ساخته اى | |
| تـو بـخود قـائم وقائم بتو عالم كه جهان | قـائم از عـدل كران تا بكران ساخته اى | |
| حـجت بـالغه عـقلى ودر روى زمـين | پيـرو حكم خود اعصار وزمان ساخته اى | |
| دولـت حق طلب ار دولت (سرمد) طلبى | گربـدين سودا بى سود وزيان ساخته اى |
