﴿وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَیناهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمی عَلَی الْهُدی﴾ (السجدة: ۱۷)

قوله تعالی:

﴿وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَیناهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمی عَلَی الْهُدی﴾ (السجدة: ۱۷)

ترجمه آیه:

(وامّا قوم ثمود را، پس راهنمایی وهدایت کردیم؛ ولی آنان کوری را بر هدایت ترجیح دادند وگمراهی را برگزیدند).

متن روایت:
شرف الدین النجفی: قال: روی علی بن محمد، عن أبی جمیلة، عن الحلبی، ورواه (أیضاً) علی بن الحکم، عن أبان بن عثمان، عن الفضل بن العباس، عن أبی عبد الله (علیه السلام) قال: قوله: ﴿کذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْواها﴾ قال: ثمود رهط من الشیعة، فإن الله سبحانه یقول: ﴿وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَیناهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمی عَلَی الْهُدی فَأَخَذَتْهُمْ صاعِقَةُ الْعَذابِ الْهُونِ﴾ فهو السیف اذا قام القائم (علیه السلام)(۱).
ترجمه روایت:
شرف الدّین نجفی گوید: علیّ بن محمّد، از ابو جمیله، از حلبی روایت کرده [ونیز] آن را علیّ بن حکم، از ابان بن عثمان، از فضل بن العبّاس، از حضرت ابو عبد الله صادق (علیه السلام) روایت کرده که آن حضرت فرمودند: اینکه (خداوند) میفرماید: (قوم ثمود از روی سرکشی (حقایق وحی را) تکذیب کردند) -فرمود-: (تأویل) ثمود گروهی از شیعه است که خداوند سبحان فرماید: (وامّا قوم ثمود را راهنمایی وهدایت کردیم؛ ولی آنان کوری را بر هدایت ترجیح دادند وگمراهی را برگزیدند. پس صاعقه ی عذابخواری آنان را گرفت) واین عقوبت شمشیر است؛ آنگاه که حضرت قائم (علیه السلام) به پا خیزد.

پاورقی:

-----------------

(۱) تأویل آیات ظاهرة - مخطوط.