﴿ولَقَدْ آتَیناک سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ﴾ (الحجر: ۸۷)
قوله تعالی:
﴿ولَقَدْ آتَیناک سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ﴾ (الحجر: ۸۷)
ترجمه آیه:
([ای پیامبر] وما هفت آیت مثانی وقرآن عظیم را بر تو فرستادیم).
متن روایت (۱):
العیاشی: بإسناده عن یونس بن عبد الرحمن، عن من رفعه قال: سألت أبا عبد الله (علیه السلام) عن قول الله: ﴿ولَقَدْ آتَیناک سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ﴾، قال: إن ظاهرها الحمد، وباطنها ولد الولد، والسابع منها القائم (علیه السلام)(۱).
ترجمه روایت (۱):
عیّاشی به سند خود: از یونس بن عبد الرّحمان، از کسی که یاد میکند بهطور مرفوع آورده است که گفت: از حضرت ابو عبد الله امام صادق (علیه السلام) درباره ی قول خداوند: ([ای پیامبر] وما هفت آیت مثانی وقرآن عظیم را بر تو فرستادهایم) پرسیدم.
فرمود: «ظاهر آن سوره ی حمد است وباطن آن فرزند فرزند وهفتمین آنها حضرت قائم (علیه السلام) است».
متن روایت (۲):
عنه: بإسناده عن القاسم بن عروة، عن أبی جعفر (علیه السلام) فی قول الله (عزَّ وجلَّ): ﴿ولَقَدْ آتَیناک سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ﴾ قال: سبعة من الأئمة (أئمة) والقائم (علیه السلام)(۲).
ترجمه روایت (۲):
واز اوست: به سند خود از قاسم بن عروة، از حضرت ابو جعفر باقر (علیه السلام) که درباره ی قول خدای (عزَّ وجلَّ): (ای پیامبر) وما هفت آیت مثانی وقرآن عظیم را بر تو فرستادیم) فرمود: هفت تن از امامان و(امام) قائم (علیه السلام).
متن روایت (۳):
وعنه: بإسناده قال حسّان العابد (العامری): سألت أبا جعفر (علیه السلام) عن قول الله: ﴿ولَقَدْ آتَیناک سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ﴾ قال: لیس هکذا تنزیلها، إنما هی: ﴿ولَقَدْ آتَیناک سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی﴾ نحن هم: ﴿وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ﴾ ولد الولد(۳).
ترجمه روایت (۳):
هم از اوست که به سند خود آورده گوید: حسّان عابد گفت: از حضرت ابو جعفر امام باقر (علیه السلام) راجع به قول خداوند: (ای پیامبر) وما هفت آیت مثانی وقرآن عظیم را بر تو فرستادیم) پرسیدم. فرمود: همانا تنزیل آیه چنین نیست؛ چنین است: (وما هفت آیت مثانی بر تو فرستادیم) ماییم آن مثانی، (وقرآن عظیم) فرزند فرزند است.
پاورقی:
-----------------
