﴿وَسَکنْتُمْ فِی مَساکنِ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ﴾ (إبراهیم: ۴۵)
قوله تعالی:
﴿وَسَکنْتُمْ فِی مَساکنِ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ﴾ (إبراهیم: ۴۵)
ترجمه آیه:
(ودر منازل ومساکن ستمگران [پیش از خودتان] مسکن گرفتید).
متن روایت:
العیاشی: بإسناده عن سعد بن عمر، عن غیر واحدٍ ممن حضر أبا عبد الله، ورجل یقول قد ثبت دار صالح ودار عیسی بن علی ذکر دور العباسیین فقال رجل: أراناها الله خراباً أو خربها بأیدینا، فقال له أبو عبد الله (علیه السلام): لا تقل هکذا، بل یکون مساکن القائم وأصحابه، أما سمعت الله (عزَّ وجلَّ) یقول: ﴿وَسَکنْتُمْ فِی مَساکنِ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ﴾(۱).
ترجمه روایت:
عیّاشی به سند خود: از سعد بن عمر، از چند نفر از کسانی که در محضر امام ابو عبد الله صادق (علیه السلام) شرفیاب بودهاند روایت آورده که: مردی در آن مجلس (با تأسّف) میگفت: خانه ی صالح وخانه ی عیسی بن علی بر جای مانده است واز خانه های عبّاسیان یاد کرد. مردی دیگر گفت: خداوند آن خانهها را در حال خرابی به ما بنمایاند یا آنها را به دست ما خراب کند! حضرت ابو عبد الله صادق (علیه السلام) به او فرمود:
چنین مگوی؛ اینها خانه های حضرت قائم واصحابش خواهد شد. آیا نشنیدهای که خدای (عزَّ وجلَّ) فرماید: (ودر منازل ومساکن کسانی که بر خود ستم کردند مسکن گرفتید).
پاورقی:
-----------------
(۱) تفسیر عیاشی: ۲، ۲۳۵.
