(۴۷) انتظار

انتظار

گوشه گيران انتظار جلوه خوش مى كشند * * * برشكن طرف كلاه وبرقع از رخ برفكن

صبحگاهى كه سرايرى از نور تا به آستان حضرت خداوندى بركشيده شود(۱) وبرگزيدگان خلوت انس وبزرگ شهسواران سپاه دادخواهى وعدالت سر به سجده نياز آرند(۲) واز آن آستان بى نياز گسيل سردار بزرگ پنهان در سراپرده غيب را به سوى بندگان افتاده در سيلاب حيرت درخواست كنند،(۳) روز خدا آشكار خواهد شد.(۴)

روز پيروزى، روز فتح وپيروزى بر اقصى نقاط گيتى.(۵)

هنگامه بزرگ فراخوانى مردان منتظر كه از فراز اسبهاشان(۶) در مامن بزرگ فرود ميآيند تا گرداگرد سردار خويش فرمان يورش بر مغاك رو به صفتان گستاخ را دريافت كنند.

انقلاب بزرگ، همه پهنه جهان را در خويش مى كشد وصدايى چونان رعد، از ميانه آسمان، همه ساكنان كره ارض را مبهوت خويش مى سازد(۷) تا در رسيدن آخرين ذخيره گنج خانه خداوندى را نويد دهد:

آنك اى همه خفتگان وبيداران زمين!

اى ماندگان در زنجير اسارت بار خودكامگى!

اى همه پرده نشينان!

بهوش باشيد كه:

برگزيده آسمان، از ميان تمامى مخلوقات، مى آيد. گوش به فرمانش فرا دهيد وطاعتش را گردن نهيد!(۸)

گريزگاهى نيست چه، در التهاب اين نداى فراگير آسمانى خفتگان در بستر بيخبرى از جاى برمى خيزند.

ايستادگان از سر غرور ونخوت، بر جاى ميخكوب شده وبا بازوانى لرزان بر زمين مى غلتند.

نشستگان از سر ناچارى، در حيرتى تام، از جاى برمى خيزند وهمگان در اضطرابى سخت مى مانند(۹) تا دريابند آنها را چه رسيده است.

ديرى نمى پايد كه صدايى ديگر، همه را به خود مى آورد.

نغمه اى گوشنواز:

(من آن بقيت خدايم، دليلى از سوى او وخليفه اى در ميان بندگان)

(آمده ام)

(آگاه باشيد كه اين آمدن، شما را بهترين بشارت است)

كاش نيك دريابيدش(۱۰)

پاك جامگان آسمانى، آن سفيد بالان وخادمان آستان عرش، بر ساحتش فرود مى آيند تا نام خويش را در دفتر گردن نهادگان به فرمان ثبت كنند وبر دستان روشنش بوسه دهند.(۱۱)

انقلابى بزرگ آسمان وزمين را در بر ميگيرد وحيرت، آنى زمينيان را رها نمى سازد

ندايى ديگر مردان مرد را به همراهى مى طلبد.

آنان كه شنيدن نغمه دل انگيزش را انتظار مى كشند

(اى ياران برجسته واى همرازان وهمرزمان من!)

(اى همه كسانى كه خدايتان شما را براى يارى من برگزيده!)

(اى ذخيره هاى خداوندى!)

به سوى من آييد.(۱۲)

تا به خود آيند، به گرد اوجمع شده اند، در حضرت پاك ترين منزلگاه زمين دستهاى سپيد ونورانيش فراروى آنهاست تا گرد آمدگان همراز، بوسه زنان، بيعت خويش را حياتى ديگر بخشند.(۱۳)

بيعتى كه بسيار پيش از اين در كتاب مسطور آمده بود:

(آنان كه، با تو بيعت مى كنند، به حقيقت با خداى خويش بيعت كرده اند.(۱۴)

چه دست خداى بالاتر از همه دستهاست وهر پيمان شكنى، ضرر خويش را پذيرا گشته است)

آنك، آن نگين درخشان آسمانى مى ماند وحلقه زرين مردان وفادار پيمان.

مشتاقان ديدار عيسى روح الله مجذوبان خليل خداى رحمان طالبان اسماعيل وشيث وموسى وندا مى رسد:

(هر كه آدم وشيث را مى جويد، بنگردآنك منم آدم ومنم شيث) (هر كه نوح وسام را مى خواهد، بنگردآنك منم نوح ومنم سام) (هر كه ابراهيم واسماعيل را مى طلبد، بنگرد آنك منم ابراهيم ومنم اسماعيل) (هر كه موسى ويوشع را مى جويد، بنگردآنك منم موسى ومنم يوشع) (هر كه عيسى وشمعون را بخواهد، بنگردآنك منم عيسى ومنم شمعون) (هركه محمد صلى الله عليه وآله وسلم وعلى رامى خواهد، بنگردآنك منم محمد صلى الله عليه وآله وسلم ومنم على) (هر كه حسن وحسين را مى جويد بنگرد كه آنك منم حسن وحسين) (هركه بخواهد فرزندان حسين وامامان بعدرا، اينك منم) (به سخنانم گوش فرادهيد، تا شما را با خبر سازم از آنچه نمى دانيد).(۱۵)

وحشتى سخت طاغيان را در مى گيردمنتظران را بشارتى نو در رسيده است ندا رهايشان نمى كند، ديگر رخصتى نيست وتوجيهى هان اى گروه مردمان!

(بزودى فراروى پروردگارتان قرار مى گيريد تا داد همه آنچه راكه رفته است بازدهيد، من شما را از شرك ورزيدن برحذر مى دارم وبرآنم تا شما اوامرم را پيروى كنيد وفرمان رسول آخرين را گردن نهيد. همه آنچه را كه قرآن او به رسميت مى شناسد پذيرا شويد واز همه آنچه كه باطل مى داند بپرهيزيد.(۱۶)

به پا خيزيد!

فرمان خداى را گردن نهيد وامر رسولش را مطيع شويد تا با عمل به كتاب او، سنتش را زنده نگهداريد.

از آن پس، دلها چو نان كبوترى در سينه ها مى تپد وچشمها علمهاى بيعت كنندگان نخستين را منتظر مى مانند

نورى فراگيرتر از خورشيد آسمان، همگان را از روشنايى روز بى نياز مى سازد.(۱۷)

شهر به شهر، ديار به ديار، كوى به كوى قاصدان امير روشنايى ونور، منشور عدالت را مى آويزند تا از آن پس گرگ را رسم درنده خويى،مار را پيشه گزندگى وشرور را پليدى واهريمن خويى از سرباز شود.(۱۸)

زمين تولدى ديگر مى يابد وانسان در كنار مردى كه شمشيرش عدالت را در همه جا مى گستردبركت از همه جا مى بارد وفرياد شادى(۱۹) وسرور آسمان وزمين را در بر مى گيردآسمانيان پا به پاى زمينيان غرق در شادى، پدران خويش را به ياد مى آورند كه عمر خويش را در حسرت روزگار رهايى سپرى كردند.

همانان كه همواره بركت را چونان آرزويى در دل پاس مى داشتند.(۲۰)

... وچه زيباست آن كلام بهترين آفريده، خير خلق الله، در حق سردار نور وروشنايى مهدى صاحب الزمان، آنجا كه از قول خداى تبارك وتعالى مى گفت:

به يقين او را با سپاهيانم يارى مى كنم فرشتگانم را به ياريش مى فرستم تا دعوت را آشكار ساخته وبندگانم را بر توحيد من گرد آورد.آنگاه سلطنتش را جاويد مى سازم وروزگار را تا رستاخيز در دست دوستانم مى گردانم.(۲۱)

جهان بدل به شهرى بزرگ مى شود كه اميران برگزيده در زير پرچم (البيعة الله) از آن، مدينه اى در خور مى سازند، مدينه اى مطلوب كه فرزندان آدم، از گاه هبوط پدر تا به آن روز، در هواى ديدارش عمر خويش از كف داده بودند. مدينه اى مملو از خير وزيبايى كه فرزند زهراى اطهر آن را پاس مى دارد. باشد تا نداى الله اكبر از فراز گلدسته هامان ونام مبارك (مهدى) از در وديوار شهرمان ما را شايسته ديدار پيك پى خجسته ايمان ورستگارى كند.

ان شاء الله