﴿الم * ذلِک الْکتابُ لا رَیبَ فِیهِ هُدی لِلْمُتَّقِینَ، الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ وَیقِیمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْناهُمْ ینْفِقُونَ﴾ (البقرة:۱-۳)
قوله تعالی:
﴿الم * ذلِک الْکتابُ لا رَیبَ فِیهِ هُدی لِلْمُتَّقِینَ، الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ وَیقِیمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْناهُمْ ینْفِقُونَ﴾ (البقرة: ۱-۳).
ترجمه آیات:
(الم [از رموز واسرار قرآن است] * این کتاب که هیچ تردیدی در آن نیست؛ روشنگر راه پرهیزگاران است * آنان که به غیب ایمان آورند ونماز را برپای دارند واز آنچه به آنان روزی داده ایم انفاق می کنند).
متن روایت (۱):
ابن بابویه: قال: حدثنا علی بن أحمد بن محمد الدقاق (رضی الله عنه) قال: حدثنا محمد [أحمد] بن أبی عبد الله الکوفی قال: حدثنا موسی بن عمران النخعی، عن عمه الحسین بن یزید، عن علی بن أبی حمزة، عن یحیی بن (أبی) القاسم قال: سألت الصادق (علیه السلام) عن قول الله (عزَّ وجلَّ): ﴿الم * ذلِک الْکتابُ لا رَیبَ فِیهِ هُدی لِلْمُتَّقِینَ، الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ﴾ فقال: المتقون شیعة علی (علیه السلام)، والغیب فهو الحجة (الغائب).
وشاهد ذلک قوله تعالی: ﴿وَیقُولُونَ لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیهِ آیةٌ مِنْ رَبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَیبُ للهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِینَ﴾ (یونس: ۲۰)(۱).
ترجمه روایت (۱):
ابن بابویه گوید: ما را علیّ بن احمد بن محمّد دقّاق (رضی الله عنه)، گفت: حدیث آورد ما را محمّد [أحمد] بن ابی عبد الله کوفی، که گفت: حدیث آورد ما را موسی بن عمران نخعی، از عمویش حسین بن یزید، از علیّ بن ابی حمزه، از یحیی بن [ابی] القاسم که گفت: از امام صادق (علیه السلام) درباره ی این فرموده ی خدای (عزَّ وجلَّ): ﴿الم * این کتاب که هیچ تردیدی در آن نیست روشنگر راه پرهیزگاران است * آنان که به غیب ایمان آوردند﴾ پرسیدم، حضرت صادق (علیه السلام) فرمود: متّقیان شیعیان علی (علیه السلام)اند وغیب همان حجّت [غایب] است.
وشاهد آن، فرموده ی خدای تعالی است: (و(کافران) گویند: چرا آیتی از پروردگارش بر او نازل نمیشود؟ پس بگو: همانا غیب مخصوص خداست، پس منتظر باشید که ما نیز از منتظران هستیم).
روایت (۲):
عنه: قال: حدثنا محمد بن موسی بن المتوکل (رضی الله عنه) قال: حدثنا محمد بن یحیی العطار قال: حدثنا أحمد بن محمد بن عیسی، عن عمر بن عبد العزیز، عن غیر واحد من أصحابنا، عن داوود بن کثیر الرقی، عن أبی عبد الله (علیه السلام) فی قول الله (عزَّ وجلَّ): ﴿الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ﴾ قال: من آمن (أقر) بقیام القائم أنه حق(۲).
ترجمه روایت (۲):
واز او [ابن بابویه] است که گوید: حدیث آورد ما را محمّد بن موسی بن متوکّل (رضی الله عنه) وگفت: حدیث گفت ما را محمّد بن یحیی عطّار؛ وی گفت: حدیث آورد ما را احمد بن محمّد بن عیسی، از عمر بن عبد العزیز، از چند تن از اصحابمان، از داوود بن کثیر رقّی، از حضرت أبی عبد الله امام صادق (علیه السلام) دربارهی فرموده ی خدای (عزَّ وجلَّ): (آنان که به غیب ایمان آورند) فرمود:
هر کس ایمان آورد [إقرار کند] که قیام قائم (علیه السلام) حق است».
روایت (۳):
وعنه: بإسناده عن جابر بن عبد الله الانصاری، عن رسول الله (صلّی الله علیه وآله وسلّم) فی حدیث یذکر فیه الائمة الاثنی عشر وفیهم القائم (علیه السلام) قال: قال رسول الله (صلّی الله علیه وآله وسلّم): طوبی للصابرین فی غیبته، طوبی للمقیمین علی محبتهم أولئک من وصفهم الله فی کتابه فقال: ﴿الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ﴾ ثم قال: ﴿أُولئِک حِزْبُ اللهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ﴾:
ترجمه روایت (۳):
واز او [ابن بابویه] است که: به سند خود از جابر بن عبد الله انصاری، از رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) در حدیثی که امامان دوازدهگانه ودر میان آنان قائم (علیه السلام) را یاد فرموده چنین آورده است: [جابر] گوید: رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: خوشا به حال صبرکنندگان در زمان غیبت أو، خوشا به حال کسانی که بر محبّتشان پای برجا میمانند، آنهایند که خداوند در کتاب خویش چنین وصفشان فرمود: (آنان که به غیب ایمان آورند) سپس فرمود: (آنان حزب خدایند آگاه باشید که حزب خداوند پیروزند).
پاورقی:
-----------------
(۱) کمال الدین وتمام النعمة ج ۲ ص ۳۴۰.
(۲) کمال الدین وتمام النعمة ج ۲ ص ۳۴۰.
