﴿والسَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ﴾ (البروج: ۱)
قوله تعالی:
﴿والسَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ﴾ (البروج: ۱)
ترجمه آیه:
(سوگند به آسمان که برجها (وکاخ های با عظمت) دارد).
متن روایت:
المهدی فی کتاب الاختصاص: عن محمد بن علی بن بابویه قال: حدثنا محمد بن المتوکل، عن محمد بن أبی عبد الله الکوفی، عن موسی بن عمران، عن عمه الحسین بن یزید، عن علی بن سالم عن أبیه، عن سالم بن دینار، عن سعد بن طریف، عن الأصبغ بن نباتة قال: سمعت بان عباس یقول:
قال رسول الله (صلّی الله علیه وآله وسلّم): ذکر الله (عزَّ وجلَّ) عبادة، وذکری عبادة، وذکر علی عبادة، وذکر الائمة من ولده عبادة، والذی بعثنی بالنبوة وجعلنی خیر البریة، إن وصیی لأفضل الاوصیاء وإنه لحجة الله علی عباده وخلیفته علی خلقه، ومن ولده الأئمة الهداة بعدی، بهم یحبس الله العذاب عن أهل الأرض، وبهم یمسک السماء أن تقع علی الارض إلاّ بإذنه وبهم یمسک الجبال أن تمید بهم، وبهم یسقی خلقه الغیث، وبهم یخرج النبات، أولئک أولیاء الله حقاً وخلفاؤه (خلفائی) صدقاً، عدتهم عدة الشهور وهی اثنا عشر شهراً، وعدهم عدة نقباء موسی بن عمران، ثم تلا علیه الصلاة والسلام هذه الآیة: ﴿وَالسَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ﴾ ثم قال: أتقدّر یا بن عباس أن الله یقسم بالسماء ذات البروج ویعنی به السماء وبروجها؟ قلت: یا رسول الله فما ذاک؟ قال: أما السماء فأنا، وأما البروج فالأئمة بعدی أولهم علی وآخرهم المهدی (صلوات الله علیهم أجمعین)(۱).
ترجمه روایت:
شیخ مفید در کتاب الاختصاص از محمّد بن علیّ بن بابویه آورده که گوید: محمّد بن موسی بن متوکّل از محمّد بن ابی عبد الله کوفی، از موسی بن عمران، از عمویش حسین بن یزید، از علیّ بن سالم، از پدرش، از سالم بن دینار، از سعد بن ظریف، از اصبغ بن نباته حدیثمان داد که گفت: شنیدم ابن عبّاس میگفت: رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: ذکر خداوند -عزّ وجلّ- عبادت است ویاد من عبادت است ویاد علی عبادت است ویاد امامان از فرزندانش عبادت است. سوگند به آنکه مرا به نبوّت برانگیخت وبهترین مخلوقات قرار داد، وصیّ من برترین اوصیای خداست وهمانا او حجّت خداوند بر بندگانش وخلیفه ی او بر خلق است واز فرزندانش امامان هدایتگر بعد از مناند. بدیشان، خداوند عذاب را از اهل زمین میراند وبه سبب آنان، آسمان را -از اینکه بر زمین افتد- نگاه میدارد؛ جز به اذن او وبه (میمنت وجود) آنان، کوه ها را نگاه میدارد که به حرکت درآیند وبه (واسطه ی) ایشان، بر آفریدگان خویش باران میبارد وبه (خاطر) آنان، گیاه میرویاند. ایشاناند به حق، اولیای خداوند وخلفای راستین من، شمار ایشان همان تعداد ماه هاست که دوازده ماه است وبه شمار نقبای موسی بن عمران سپس (پیامبر اکرم (صلّی الله علیه وآله وسلّم)) این آیه را تلاوت فرمود: (سوگند به آسمان که برجها (وکاخ های با عظمت) دارد).
آنگاه افزود: ابن عبّاس! آیا چنین میپنداری که خداوند به آسمان دارای برجها سوگند یاد کند ومنظورش همان آسمان وبرجهای آن باشد عرض کردم: یا رسول الله، پس (معنی آن) چیست؟ فرمود: آسمان منام وبرجها امامان بعد از من اند.
اوّلینشان علی وآخرینشان مهدی است. صلوات الله علیهم اجمعین.
پاورقی:
-----------------
(۱) الاختصاص: ص ۲۲۳.
